De kinderopvang waar mijn kleinzoon (3,5) twee dagen per week doorbrengt met zijn maten, vond het tijd voor wat assertiviteits-onderricht. Voor mijn kleinzoon kwam dat goed uit, want met name in speelpaleizen zoals Monkeytown liet hij zich nog wel eens door wat mondiger leeftijdsgenoten bruut aan de kant schuiven. Vol ontzag bleef hij dan in een hoekje staan totdat er geen kind meer op 100 meter te zien was. Pas dan waagde hij zich voorzichtig richting glijbaan of springkussen.
De kinderopvang schakelde een trainingsbureau in, gespecialiseerd in de ontwikkeling van persoonlijk leiderschap. Onderdelen van het programma moesten worden: ‘Doelen leren stellen, Hoe ga ik om met feedback?, Inzicht in interactiepatronen, Omgaan met weerstand en Sociale veiligheid’. Het gecontacteerde trainingsbureau zag meteen een nieuwe jonge doelgroep, en ontwikkelde een tweedaagse heisessie voor de peuters. En dit alles op een ‘geweldige trainingslocatie in rustgevend groen en ook nog aan zee met alle ruimte voor meditatieve momenten’. Kosten: 1095 euro pp (per peuter), ex btw.
Enfin, op de dag van vertrek zwaaiden de betrokken ouders hun kroost uit richting die unieke trainingslocatie. De busmaatschappij had een aanhanger geregeld voor 20 pakken luiers, kinderstoelen, driewielertjes, knuffels, kwijldoekjes en speelgoed, want de trainingslocatie was nog niet helemaal ingesteld op deze nieuwe, jonge doelgroep. Desalniettemin wilden ze verkennen of er synergie was om hier wellicht een concept van te maken.
Overnachting
De trainster bleef ook twee nachten slapen in het hotel. De eerste trainingsdag verscheen ze ietwat witjes en met een warrige haarbos in het trainingslokaal met uitzicht op het groen. Ze had best een pittige nacht gehad, appte ze in de aangemaakte appgroep met de ouders. Sommige peuters hadden namelijk urenlang gehuild, sommigen zelfs geschreeuwd, om hun papa’s en mama’s. Maar de trainster haalde daar, optimistisch zoals ze zichzelf beschreef in de appgroep, toch veel positieve leermomenten uit: Zo wilde ze op de eerste trainingsdag extra aandacht besteden aan de vraag: Wat doet jouw gehuil, jouw emotie, met mij…’ Ouders zouden ook wat aan deze feedbackmethode kunnen hebben, schreef ze in de appgroep met de afkorting MKaL, wat staat voor ‘Mijn Kind als Leider’.
Later in de ochtend appte ze de ouders dat ze ‘ondanks de vele interactieve momenten weinig feedback ervaarde van de 20 deelnemers: ‘Ze lijken vooral geïnteresseerd in buitenspelen’. En een medewerkster van het hotel, zo appte ze, had filmpjes van Juf Roos opgezet en stond vrolijk te dansen met de deelnemers. Ik voelde me daardoor als trainster nogal buitengesloten wat ik ook heb gedeeld met deze medewerkster.
Ook op het onderdeel ‘Doelen leren stellen’, kreeg de trainster weinig terug. ‘Het afpakken van speelgoed van andere kinderen, lijken ze als gezamenlijk doel te hebben’, zo lazen de ouders in MKaL. Dat afpakken ervaren niet alle deelnemers als sociaal veilig, appte ze, maar als ik dat bespreekbaar wil maken, lijkt het wel of ze zich mentaal afsluiten voor die term.
Op dag 2 van de training verscheen de trainster pas om half 11 in het lokaal, wat samenviel met fruithapjestijd van de deelnemers. Ze was helemaal kapot, appte ze in MKal. ‘Die woorden komen nogal binnen’, reageerde één van de ouders. ‘Wij hebben 1095 euro betaald, ex btw, voor deze twee trainingsdagen. Dan verwachten we ook dat daar een energieke trainer staat die weet wat ze doet’. Deze reactie werd ondersteund door 24 duimpjes, één hartje, en één in shock-emoji.
De trainster wist zich na twee zwarte koffie te herpakken en de rest van de dag werd besteed aan het weerstandsprogramma ‘STOP, HOU OP!, speciaal samengesteld voor deze jonge doelgroep. De peuters leerden om STOP, HOU OP! te zeggen als een andere peuter in zijn/haar space kwam. Bij die woorden moest dan met uitgestoken arm en hand een ferm stopteken gegeven worden, zoals een BOA die op een kruising het verkeer stil zet.
STOP, HOU OP!
Mijn kleinzoon is inmiddels een week terug van twee de intensieve trainingsdagen, en roept nu tegen alles en iedereen: STOP, HOU OP!
Als zijn moeder zegt: Eet je je boterham op, dan roept hij- ondersteund met ferme arm- en handbeweging-: STOP, HOU OP! Moet hij naar bed, dan staat hij stevig in zijn aura middenin de kamer en roept: STOP, HOU OP!
Moet hij zijn speelgoed opruimen, wederom: STOP, HOU OP! Belaagt hij zijn jongere broer en wordt hij daarvoor terechtgewezen: STOP, HOU OP!
Maar het hoogtepunt was in Monkeytown. Kleinzoon liep het springkussen op en een ander kind duwde hem weg. Zonder een milliseconde te twijfelen, blies mijn kleinzoon hem op twee centimeter afstand in het gezicht: STOP, HOU OP! Het arme kind veranderde ter plekke in een in shock-emoji. Twee andere dreumesen werden door kleinzoon eveneens de Monkeytown uitgeblazen toen ze ook op de glijbaan wilden: EN JULLIE OOK: STOP, HOU OP!
Inmiddels: Met de aanmelding van het jongere broertje van mijn kleinzoon voor de training Persoonlijk Leiderschap voor Peuters, wachten zijn ouders voorlopig nog even. De trainster heeft zich ziekgemeld om meer tijd te hebben voor meditatieve momenten en de trainingslocatie is tijdelijk gesloten voor herstelwerkzaamheden; het kleurkrijt op de muren wordt overgetext en de vloerbedekking wordt vanwege alle vlekken vervangen door laminaat. Er wordt ondertussen ook een zandbak aangelegd. Het hotelmanagement ziet het allemaal als leermomenten: voortaan afwasbare tex op de muur en nergens meer vloerbedekking. Alles voor het nieuwe, unieke concept: de jonge, zelfbewuste klant.
Nabericht: mocht u twijfelen… Nee, er is geen tweedaagse heisessie voor peuters geweest en ik mag hopen dat geen enkel trainingsbureau door dit verhaal geïnspireerd raakt om zoiets wel te organiseren. Wel wordt op de kinderdagopvang van mijn kleizoon aandacht besteed aan het landelijk bekende weerbaarheidsprogramma STOP, HOU OP. Mijn kleinzoon zuigt de informatie op en zijn reacties zijn zoals in het verhaal beschreven.
Zelf ben ik communicatietrainer en vaak werk ik op unieke, groene locaties waar beleving centraal staat, waar je leert om nieuwe, verrassende perspectieven te ontdekken, waar focus en verbinding centraal staan en waar je duurzaam en verantwoord verblijft.
In mijn trainingen (geschikt vanaf 21 jaar) wordt aandacht besteed aan (eerder genoemde) onderdelen als : ‘Doelen leren stellen, Hoe ga ik om met feedback?, Inzicht in interactiepatronen, Omgaan met weerstand en Sociale veiligheid’. Ik vond het leuk een en ander te combineren in één verhaal.
Recente reacties